Onze start in Asturias

Een maand in Asturias en een hoop ervaringen rijker. We verblijven in een klein dorpje, Arenas de Parres, tussen de steden Arriondas en Cangas de Onís in. Onze woonplaats is een geschikte uitvalsbasis om de omgeving te verkennen, interessante locaties te bezoeken en met allerlei lokale makelaars op stap te gaan. De afgelopen periode hebben we flink wat stappen gezet. Allereerst hebben we voor Juliette een hele fijne gastouder gevonden: Carmen. Schat van een mens die nog vier andere kindjes opvangt in haar huis met uitzicht op de Picos de Europa. Ook hebben we hier meteen al Sinterklaas gevierd met een groep expats. Dat was mega-gezellig voor ons en voor de kleine. Inmiddels begint een soort van sociale kring zich te vormen.

Verder hebben we sinds vrijdag onze NIE-nummer te pakken, een Spaans persoonsnummer voor buitenlanders. Zonder NIE-nummer kun je hier niet eens een pakketje laten bezorgen, laat staan een huis kopen. Het was onze eerste kennismaking met de lokale bureaucratie, waarbij het ons drie weken kostte om überhaupt een afspraak te kunnen maken bij de gemeente. Eenmaal ter plaatste stelde het weinig voor en mocht Juul de officiele stempels zetten van de diender.

Je leest hier hoe je je NIE-nummer kunt aanvragen in Asturias

Verder hebben we nogal wat huizen en bijbehorende grond bekeken, waarbij we inmiddels wel kunnen concluderen dat – binnen ons budget – een droomlocatie niet gevonden gaat worden. Op sommige punten die op de eisenlijst staan, moeten we dus water bij de wijn doen. Duidelijk is dat aangeboden objecten die te mooi zijn om waar te zijn, dat ook écht zijn. Dan blijkt ’t bijvoorbeeld te gaan om grond waar je officieel niet mag wonen, of waar de eigenaren het niet met elkaar eens zijn over de verkoop waardoor je eindeloos kunt blijven wachten op een akkoord.

Ook zijn de Asturiaanse makelaren in de regel niet erg betrouwbaar noch kundig, dus we spreken zoveel mogelijk lokale mensen aan die vaak wel weer ‘iets weten dat door de achternicht van hun man verkocht gaat worden’. Het lijkt dus evident dat we over een lange adem zullen moeten beschikken. Vooralsnog is dat prima aangezien we onze vrije dagen kunnen besteden aan het hiken door de talloze bergen of langs de nabijgelegen schitterende kustlijn. Voor iedereen die meeleest, fijne feestdagen een avontuurlijk 2025 gewenst!

Seintje bij nieuwe blog?

Schrijf je in en ontvang een melding wanneer hier iets nieuws te vinden is.


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *